نگاه  کن  !


من آن کبوترم  * به دور گنبد  طلایی اش  ,  چه عاشقانه می پرم 



 دوباره یک غروب دل نشین


دوباره یک صدای  سبز ,  دوباره می پرد کبوتری  ..


 به دور  گنبد حرم


دوباره چشم های من


 پر از نگاه کاشی و ستاره می شود


کنار حوض – دوباره ذهن من


پر از  صدای بالهای یک فرشته می شود


نگاه کن !


من آن کبوترم


به دور گنبد طلایی اش


چه عاشقانه می پرم