آسمان آبی

چون خداوند مومن را از قبرش مبعوث می گرداند، همراه با آن مومن از قبرش صورتی بیرون می آید و در جلوی وی به حرکت درمی آید. پس مومن هر هولی از احوال قیامت را که می بیند، آن صورت به او می گوید: جزع مکن و مترس و اندوهناک مشو! تو را بشارت باد به سُرور و کرامت از جانب خداوند. پس تا جایگاه حساب رسی با او می آید. حق تعالی حساب او را آسان می نماید و دستور می فرماید که او را به بهشت ببرند و در این حال نیز باز هم آن صورت در جلوه ی او در حرکت است. پس مومن به او می گوید: خداوند تو را رحمت کند! چه همراه نیکی بود که با من از قبر بیرون آمدی و پیوسته من را به سرور و کرامت از جانب خدا بشارت می دادی تا اینکه مرا به بهشت رساندی. راستی تو کیستی؟

آن صورت به او می گوید: من آن سُرور و شادیم که در دنیا بر دل برادر مومن خود داخل کردی. خداوند من را از آن سُرور و کار تو خلق نمود، تا تو را پیوسته بشارت دهم به بهشت.»