هزار  جور  آدم    با  هزاران  خلق    می آیند    و   در صفای  صحنت  مقیم می شوند 

چه فرقی   دارد    برای   تو   اما

ناز   آن مست

یا   نیاز این   دست

وقتی    که   از   کبوتر  ها هم   نمی گذاری  .

---------------------------------------------------------------------

 

امام رضا ( ع )  :

 

هر کسی به مومنی گشایشی دهد  خدا روز قیامت دلش را گشایش می دهد  ..

 

 

 
 
 
 

 آمدم ای شاه ، پناهم  بده


خط امانی ز گناهم بده



ای  حَرمَت  ملجأ  در ماندگان


دور مران از در و ، راهم بده



ای گل بی خار گلستان عشق


قرب مکانی چو گیاهم بده



لایق وصل تو  که  من  نیستم


اِذن به  یک لحظه نگاهم  بده



ای که حَریمت به  مَثَل  کهرباست


شوق وسبک خیزی کاهم بده
 


تاکه ز عشق تو گدازم چو شمع


گرمی جان سوز به آهم بده



لشگرشیطان به کمین من است


بی کسم ای، شاه پناهم بده

از صف مژگان نگهی کن به من


با  نظری ، یار و سپاهم  بده



در  شب  اول که  به  قبرم  نهند


نور  بدان شام  سیاهم  بده

ای که عطا بخش همه عالمی


جمله ی حاجات مرا هم بده

 

 

 

 

 

بس  که   دل  تنگم    اگر   گریه   کنم    می گویند   :

 

 

قطره ای    قصد  نشان    دادن    دریا   دارد