نگاه
کن !
من آن کبوترم * به دور گنبد طلایی اش , چه عاشقانه می پرم
دوباره یک غروب دل نشین
دوباره یک صدای سبز , دوباره می پرد کبوتری ..
به دور گنبد حرم
دوباره چشم های من
پر از نگاه کاشی و ستاره می
شود
کنار حوض – دوباره ذهن من
پر از صدای بالهای یک فرشته
می شود
نگاه کن !
من آن کبوترم
به دور گنبد طلایی اش
چه عاشقانه می پرم