آسمان آبی

می‏گویند: گروهی به عیادت مریضی رفتند، در میان آنان جوان لاغر اندامی بود،

 
مریض به او گفت: این لاغری تو از چیست؟ پاسخ داد:

 علتش امراض و اسقام است.

گفت: تو را به خدا قسم حقیقت حالت را به من بگو. جوان گفت:

شیرینی دنیا را چشیدم تلخ بود، زر و زیورش نزدم کوچک است،

طلا و سنگش پیشم یکسان است،

گویی عرش حق را برای تماشایم ظاهر کرده ‏اند

 و من آن را آنچنان که هست می‏بینم،

رفتن مردم را به سوی بهشت و جهنّم مشاهده می‏کنم،

 با تماشای این حقایق روزم به روزه می‏گذرد و شبم به بیداری،

در آنچه هستم، از عبادت و عمل به چشمم نمی‏آید؛

زیرا عملم در برابر ثواب حق بسیار کم است‏.

*اثر استاد حسین انصاریان.