آسمان آبی

بسم رب الشهدا و الصدیقین

صاحب خانه اش گفته بود:”طیبه که به خانه ما آمد…

ما سرمان برهنه بود،بی حجاب بودیم.

این قدر پند و نصیحت کردو از قرآن و دعا گفت

که ما دیگر یک تار موی مان را نگذاشتیم پیدا شود”.

به ساواک که گرفته بودش و دستبند زده بود به دست هایش، گفته بود:

“مرا بکشید ولی چادرم را برندارید” 

شهیده طیبه واعظی دهنوی/ کفش های جامانده در ساحل/ص۷۸